Merhaba... Son yıllarda her bahar-yaz- son bahar balkonumuzdaki saksılarda ya da köşede keyifle yumurtlayan güvercinleri görüyorum. Sürekli sabırla oturan bir güvercin varsa orada mutlaka yumurta da vardır. "Canım benim... Bir kımılda bakalım yoksa yumurta mı koydun oraya?" Deyince usulca kanat çırpıp uzaklaşan sevimli kanatlı ebeveynin altından mucize görünür; küçük beyaz oval bir ya da birkaç miras. Ki çoğu zaman biri ertesi gün konulmak üzere ikişer ikişer yumurtlarlar... Sevinç çığlıklarıyla yeniden anneanne oluyoruz deyip mutluluktan uçarım. Sonra yumurtalar çatlar, içinden yumuşacık, sıcacık, küçücük sarı tanecikler görülür. İçlerinde can olan, küçücük bedenleri içinde yaşam bulunan dünya tatlısı canlılar. Her gün heyecanla defalarca kontrol edip büyümelerine şahit olurum. Büyüyüp, tüylenip, renklenip, uçup giderler... İşte şimdilerde balkonumu bereketlendirecek olan bebek güvercinlerin hayalini kuruyorum. Kim bilir yenileri ne zaman gelecek? Kim bilir bahar ne za